Tapestry eitjes en lieve vogeltjes

Mijn lieve vriendin Buurvrouw vroeg een tijdje geleden of ik voor haar nog ongeboren dochter een takje met gehaakte vogeltjes wilde haken. Voor op haar slaapkamertje. Na drie zoons verwachtte ze nu eindelijk een dochtertje. Omdat ze zelf ook veel haakt en breit kwam ze zelf met garen in vier verschillende kleurtjes. Wat had ik daar meteen zin in. Ik haakte het takje, met de door haar zelf uitgezochte bloem 'maagdenpalm' uit het boek 100 bloemen om te haken of te breien. Ik haakte wat rozenknopjes uit het boekje 75 sierranden om te haken van Caitlin Sainio. Nog wat vlindertjes er bij, kraaltjes onder aan de lintjes waarmee het vogeltje aan het takje wordt gehangen en klaar.

Het takje zoals Buurvrouw het wil hebben.

Close-up foto's.

Eigenlijk vond ik het eerst helemaal niet zo leuk dat ze vroeg of ik het takje wilde haken. Ik had namelijk al bedacht dat ik als verrassing het takje zou maken. Maar aan de andere kant was het ook wel weer heel fijn om te weten welke kleuren ze wilde. Zelf haakte ze ook vogeltjes die ze op een vogelhuisje bevestigde en aan de muur wilde hangen. Dus nu kwam wel alles in dezelfde kleuren op het kamertje. Maar ik wilde toch nog iets als verrassing geven. Dus kocht ik een glazen potje, haakte ik nog een stel bloemen, een vlinder en uiteindelijk twee eieren. Dit werd het eindresultaat.

Een blik in het potje

De bloemen op het potje

De eieren helemaal grijs vond ik een beetje saai. Netjes gestreept eigenlijk niet zo leuk. Dus bedacht ik dat ik hier en daar een kleurtje roze mee wilde haken. Af en toe een steekje in de licht of donkere kleur roze. Maar hoe doe je dat? Een tijdje geleden had ik me al verdiept in tapestry (hier vind je afbeeldingen van tapestry en allerlei voorbeelden) haken. Dat vond ik een erg leuke techniek. Alleen vind ik dat het een nadeel heeft. Je ziet het draadje die je mee laat lopen omdat je hem even niet gebruikt door de voorkant heen. En dat vond ik niet zo fijn. Je ziet hier op de foto's van de eieren misschien wel wat ik bedoel. Op sommige plekken zie je het roze draadje. Vooral de felroze. Daarom heb ik later besloten om het draadje om en om mee te laten lopen. Bij de ene steek haakte ik het mee, de andere steek liet ik het achterlangs lopen. En zo zie je er niets van. Wie weet is dit ook een tip voor andere tapestry haaksters. Ik vond het een stuk beter.

Als je op de foto klikt zie je hem groter en zie je af en toe wat ik bedoel met het draadje wat je door het grijs ziet.

Wat een grappig effect he zo'n gestippeld ei.

Afgelopen woensdag werden we gebeld. Terwijl wij heerlijk op de camping in de chalet van mijn schoonpapa en mama zaten en ik nog druk bezig was met het cadeau. Het kleine meisje was geboren. Midden in de nacht. En gelukkig ging alles erg goed. Gisteren hebben we de sneeuw getrotseerd en zijn we bij ze op bezoek geweest. Wat een prachtkindje. Wat heeft God dit wondertje ook weer schitterend gemaakt. Elke keer is het weer bijzonder om zo'n minimensje te zien. Zo afhankelijk. Wat heerlijk dat dit meisje bij deze lieve ouders geboren is.

Buurvrouw en Buurman waren erg blij met hun cadeautjes. Het takje was helemaal naar hun zin. Maar het potje kon ook mooi op de vensterbank want daar had ze nog niets voor. Zo had ik ze toch verrast en ook nog eens helemaal in de kleuren die ze zelf graag wilde.

Oh ja, Buurvrouw en Buurman heten dan wel zo. Maar ze zijn al een jaar geen buren meer. We hebben elkaar leren kennen als buren, door onze gezamenlijke hobby kregen we meer contact met elkaar en nu gaan we inmiddels al 5 jaar iedere week (op hoge uitzonderingen na) een ochtend naar elkaar toe om samen te handwerken, te kletsen, thee te drinken en vooral gezellig van elkaar te genieten. Ook de mannen kunnen prima met elkaar overweg. Ze gaan regelmatig een avondje naar elkaar toe om een avondje te kletsen en een biertje te drinken. Ook nu ze zijn verhuisd is het contact niet verwaterd. We houden ondanks de grotere afstand dapper stand en gaan gewoon nu met de auto naar elkaar toe.

Elk gehaakt vogeltje zingt zoals het gebekt is.

Doeraks juf was afgelopen donderdag de laatste keer op het peuterspeelzaaltje voor haar zwangerschapsverlof begon. Gelukkig komt ze wel weer terug. Anders zou Doerak beslist heel verdrietig zijn. Toen ik terloops even aanstipte dat ze een andere juf zou krijgen raakte ze al een beetje in paniek. Even niets zeggen dus deze kerstperiode. Twee weken zijn wel heel erg lang om tegen iets engs en onbekends aan te hikken.

Doerak heeft het onwijs naar haar zin op de peuterspeelzaal. En dat mede dankzij haar super lieve juf. Een juf met veel liefde, geduld, gezelligheid en trots op haar kindjes. Een juf die je hemt in je broek doet (niet dat dat hoeft hoor voor Doerak. Die loopt het liefst de hele dag in haar blootje rond) je mondje schoonmaakt als je gegeten hebt en voor ieder kind apart een woordje heeft. Een juf die altijd enthousiast is als je binnen komt. Of ze je niet verwachtte en je het grootste geschenk van haar dag bent. En een juf die ook nog eens creatieve en leuke werkjes bedenkt. Werkjes die Bolleboos nog steeds op zijn kamertje heeft staan. Nu ze over de herfst werken maakt Doerak soms dezelfde werkjes als Bolleboos twee jaar geleden maakte. Zo kan het gebeuren dat het egeltje van Doerak ineens naast een twee jaar ouder egeltje van Bolleboos op de foto staat. ;-)

Maar een juf die met welverdiend verlof mag moet natuurlijk wel een cadeautje krijgen. En een juf die zo lief is verdiend dan ook wel iets moois. Dus bedacht ik dat ik wel iets kon haken. Doerak was meteen te porren voor het plan. De hele week had ze het over het cadeautje voor de juf. Daar kwam ik niet meer onderuit. Dat was me wel duidelijk. En dat wilde ik ook helemaal niet. Ik wilde iets met een vogeltje maar wist niet meteen hoe ik het vorm zou geven. Regelmatig haak ik een takje met 3 vogeltjes. Maar dat werd iets teveel voor 1 week. Toen vond ik een takje met 1 vogeltje erop. Ergens op het wereld wijde web. En dat was voldoende inspiratie voor mijn takje.

Het takje

Het vlindertje onderaan het takje en het extra vlindertje

Terwijl ik het takje haakte bedacht ik dat ik een vlindertje er bij wilde. Maar eenmaal aan de haak zag ik dat het vlindertje wel erg groot werd voor op het takje. Dus maakte ik model twee. Het eerste vlindertje toch helemaal afgemaakt. Deed mooi dienst als cadeauversiering.

Ingepakt en wel. Zo kan het mee naar de juf

De juf vond het erg leuk. Doerak kreeg dikke zoenen. Wie weet krijgt het ergens een mooi plekje. Het werden wel heel neutrale kleuren omdat ik niet weet of het baby'tje een meisje of een jongetje wordt. Misschien weet de juf het zelf wel, misschien ook niet. Maar hier kan ze wel alle kanten mee op. En ik weet dat de juf van deze kleuren houd.

Oh ja, wat ik nog vergeet te zeggen: het patroon van het vogeltje is van dol-op-wol , het ene vlindertje komt uit het boekje 100 bloemen om te haken en te breien en het kleine vlindertje komt uit het boekje 75 vogels, bijen en vlinders om te haken en te breien. Allebei de boekjes zijn van Lesley Stanfield.

Dank u SintClarisse voor het tasje voor Doerak

Doerak is gek op tasjes. Als mama een tas meeneemt wil zij er ook graag een. Vaak hoeft er niet eens iets in. Een tas is meer dan voldoende. Sinds ze zindelijk is neem ik vaak een luier mee (voor ze midden in de winkel ineens hoge nood krijgt) en een extra verschoning voor je weet maar nooit. Zo neemt ze fijn zelf haar eigen spullen mee. Scheelt mij weer ruimte in mijn tas.

Doerak had al verschillende tassen toen ik vorig jaar dit tasje tegenkwam. (het is een berichtje uit de oude doos. Als je goed kijkt naar de foto's zie je dat ook wel. Al vind ik dat het katoen wat ik gebruikt heb wel mooi blijft ondanks intensief gebruik) Ik was meteen om. Dit wilde ik ook maken. Wat een lief patroontje.

Op zoek naar kleurtjes voor het tasje bedacht ik dat het wel handig was om iets te maken dat bij haar jasje paste. En bovendien had ze al een roze, een paarse, en een grijze (een afgedankte van mij. Het tasje is geweldig maar mijn portemonnee past er niet in. Dus heeft zij hem gekregen) Het moest een kleurtje worden wat ze nog niet had. Ik vond allerlei verschillende kleurtjes. En allerlei verschillende soorten garen. Maar het meeste was katoen. In dezelfde dikte. Dus dat kon ik wel gebruiken.

De voorkant

Het werd deze kleurencombinatie in blauwtinten met appeltjes groen en een vleugje roze. Als je goed kijkt zie je een effen donkerblauwe kleur en een donkerblauw met een zilverdraadje er doorheen geweven.

De achterkant

Ik heb het tasje wel flink groter gemaakt. Ik heb heel wat toeren meer gehaakt aan het halve rondje. Maar het is een patroon wat zich er wel voor leent om gewoon langzaam door te haken. Alleen bij de rechte strepen van de bovenkant van het tasje ben ik even een tijdje aan het stoeien geweest. Eerst trok de rand, daarna ging hij bobbelen. Maar uiteindelijk vond ik de gulden middenweg. Het klepje is wel weer makkelijk te vergroten. Je begint met een klein driehoekje. En meerdert gewoon net zo lang tot de gewenste grootte is bereikt. Door de haaknaald net een maatje kleiner te gebruiken dan de wikkel op de bol aangeeft zitten de steken dicht op elkaar en hoeft het tasje ook niet gevoerd te worden.Het viel niet mee om de kleuren in een willekeurige volgorde te gebruiken. En stokjes en vasten door elkaar. Ik houd van een zekere regelmaat. Maar het is bij dit tasje juist het afwisselende wat het zo leuk maakt. Dus heb ik dapper doorgezet.

Een hartje, sterretjes, een rondje met meegehaakte kraaltjes. Versieren is het leukste wat er is.

Ik had zelfs nog tijd over. (het was een bijzonder jaar. Meestal kom ik juist tijd tekort) en heb me dus uitgeleefd op versiering. De knoopjes had ik van mijn mams gekregen voor mijn verjaardag een half jaar daarvoor. Kraaltjes heb ik altijd ruim op voorraad. Het was leuk om verschillende technieken te gebruiken en me eens lekker uit te leven met knoopjes en kraaltjes op stof in plaats van op papier.

Het knoopje voor de sluiting en het lusje aan het klepje.

De sluiting is ook zo'n leuk knoopje. Al vind Doerak het soms wel lastig om het lusje langs al die bloemblaadjes te krijgen. Vaak hangt het klepje dan ook gewoon los. In ieder geval is Doerak zeer blij met het tasje. En ondanks dat hij af en toe in de was mag omdat Doerak hem gewoon over de natgeregende stoep achter zich aantrekt of hem even in de plas hengelt vind ik dat hij er nog goed uitziet. Kan nog wel een jaartje mee. Dank u SintClarisse en natuurlijk Eveline voor het delen van het patroon.

Kaartjes en nog eens kaartjes.

He, hola, Is het werkelijk al weer een week geleden dat ik mijn kerstversiering aan jullie heb laten zien? En heb ik toen niets meer geplaatst? Wat gaat de tijd soms toch ontzettend hard.

De afgelopen weken ben ik elk vrij momentje zonder kinderen bezig geweest met het maken van kaartjes. De workshop vintage kaarten maken (waar ik eerder over schreef) had me zoveel inspiratie en creativiteit gegeven dat ik lekker in die stijl verder ben gegaan. Nu met mijn handelsmerk natuurlijk. De bloemetjes gemaakt van kralen en ijzerdraad. Ik heb in de loop van de jaren heel wat verschillende kaarten gemaakt. In heel wat verschillende stijlen. Maar altijd komen daar de bloemetjes in voor. Ooit kocht ik een boekje. Nieuwe kralenkaarten maken van Marijke Karsten. Daar stonden de bloemenmotiefjes in. Later heb ik deel 1 ook gekocht. Eerst maakte ik de kaarten na van de voorbeelden uit de boekjes. Later vond ik zoveel voorbeelden op internet waar ik mijn bloemetjes ook in kon verwerken dat ik veel meer technieken ben gaan gebruiken. Gehaakte bloemetjes, embossing, piqué (gehaakte randje om kaarten) en 3d plaatjes. En nu ben ik dus even op de vintage toer.

Vintage met gescheurd woordenboek papier

Bij deze kaart heb ik een aantal bijzondere dingen gebruikt. Een woordenboek die ik bij de kringloop vond. Met een atlas maar die heb ik nog niet gebruikt.Het papier heb ik gekleurd in een schaaltje water waar ik roze eetbare kleurstof in gedaan heb. Dat kleurstof heb ik een aantal jaar geleden gekocht omdat ik dacht dat ik wel marsepeinen taarten kon maken. Maar dat bleek een illusie. Ik vond het niet leuk genoeg om te doen en het lukte niet zoals ik het wilde. Dus kreeg Bolleboos voor zijn 1e verjaardag zijn eerste en laatste marsepeinen taart. Maar de kleurstof had ik nog. Ik durfde die niet meer te gebruiken. Veel te oud. Maar nu heeft het dus een nieuw doel gevonden. Een in stukjes geknipte schuurspons met een beetje pure kleurstof er op heeft de randen een beetje roze gemaakt. Het papier heb ik in stukjes gescheurd en door elkaar heen opgeplakt. Een randje gehaakt met wit katoengaren en ook gekleurd in hetzelfde bakje gekleurd water. Een plaatje uit een tijdschrift in de hoek en natuurlijk een bloementoefje.

Een kaart met veel embossing en zilverpapier

Deze kaart heeft ook iets bijzonders. Het zilverpapier is de binnenkant van een zakje uit een knorr maaltijd pak. Er hebben kruiden in gezeten. Ik heb het netjes losgemaakt, de randen afgesneden en toen in een embossing folder door de Double Do XL. De embossing folder was niet voor vierkante kaarten. Maar de geëmboste paarse vierkanten verdoezelen dat ik het zilverpapier schuin door de midden heb gesneden en ik de ene kant in de linkerbovenhoek heb geplakt en de andere helft in de rechter onderhoek. Hier een uitgesneden label met een gaatje in het midden bovenin. (geleerd op de workshop. Eerst gaatje maken, dan pas label uitsnijden.) Het label is beweegbaar omdat het strikje met metaaldraad functioneert als splitpen. De randen heb ik hier trouwens gekleurd met paarse eetbare kleurstof die ik weer op een stukje schuurspons heb gedaan. Ik moet trouwens tijdens het kleuren wel meerdere keren nieuw kleurstof aanbrengen.

Rondje komt uit een blokje bij de Actio.n vandaan. Randje is zelf gehaakt.

Deze kaart heeft een opgeplakt label, (met 3d tape) een zelfgehaakt randje en een veertje wat ik van de zomer in de speeltuin vond toen ik er met de kinderen was. Er lagen zoveel mooie witte veertjes op de grond dat ik het niet kon laten en er een stel heb opgeraapt. Trouwens ook nog 4 plakparels op het label bevestigd. ook deze randen weer 'beïnkt' met kleurstof.

Laatste kaart met strook behangrand en een gekocht kanten randje.

De laatste kaart heeft een behangrand met daar een stoffen randje overheen. Een strook gekochte kant en hier heb ik weer dezelfde embossing folder gebruikt maar nu heb ik hem heel gelaten. Zelf ben ik van deze kaart het minst weg. Komt het door het kleurgebruik? Of is het misschien iets teveel? (onderste randje weg moeten laten) Ach er is er altijd wel een die je het minst vind en het leuke is dat anderen die soms weer het mooist vinden.

Zo mijn kaartjes van de afgelopen weken. Minder gehaakt dus. Maar dat ben ik nu weer aan het goed maken. Al kan ik niet alles wat ik aan het maken ben laten zien. Er zit een cadeautje tussen die ik nog even geheim houd tot ik het weg kan geven.