dinsdag 17 maart 2015

Babyspeelgoed: gehaakte rammelaar met auto

Vorige week zaterdag zijn we naar een kraamfeest geweest van een pasgeboren buurjongen. Ik had bij iemand met een borduurmachine cadeautjes besteld. Maar eigenlijk vond ik het leuk om ook zelf iets te maken. Dus begon ik op de woensdag voor het feest ijverig aan een rammelaar. Een rammelaar die ik ook nog een beetje zelf in elkaar moest flansen. Want wat ik wilde was niet verkrijgbaar in gratis patroon. Na een halve middag zoeken op internet (zonde van de tijd eigenlijk. Maar ik wil nu eenmaal een gedegen zoektocht ondernomen hebben voor ik echt aan het werk ga) besloot ik een autootje te maken. Ik vond een foto van een leuke auto op Pinterest en tot mijn grote vreugde kon ik daarvan op Ravelry het patroon vinden. Een duidelijk uitgeschreven patroon met heel veel begeleidende foto's wat mij op het eerste gezicht heel erg moeilijk leek. Maar vooruit, die halve middag op internet had lang genoeg geduurd. Nu niet meer zeuren maar haken.

Het resulteerde in een sleutelhanger. Beetje baby slikt de hele auto in. ;-) Veel te klein. Opnieuw op zoek leek me niet zo'n goed idee. Dus gebruikte ik het patroon om zelf een grotere versie te maken.
Koplampjes op de gril

Achterlichten. Duidelijk zichtbaar in het donker
 Met dit als resultaat. Ik haakte op de tapestry manier koplampjes en achterlichten mee. Nu was hij groot genoeg. Toen haakte ik een ring. Ik had me suf gezocht wat ik nu toch in de ring moest doen. Maar overal las ik dat vulling voldoende was. Ik vulde de ring tijdens het haken (18 vasten en zo'n 50 toeren) stevig op. Boog hem rond en ja, het werd inderdaad een mooi gevormde ring. Ik was blij met het resultaat. Ondanks dat je aan de bovenkant van de ring ziet waar hij aan elkaar is genaaid. Het zit daar niet zo netjes. De buurvrouw vond het gelukkig ook leuk. Nu maar hopen dat nieuwe buurbaby er ook van geniet. 
Autootje op de ring
Het werden twee leuk ingepakte pakketjes waar ik zelf blij van werd. Een grote slab, een labeldoekje en een rammelaar. Altijd leuk om iets origineels te krijgen.

Overigens nog een grappig handwerkdetail: de buurvrouw had verteld dat haar schoonzussen ook haakten. Dus toen ik een aantal dames met zo goed als zeker een zelf gehaakte stola zag zitten wist ik meteen wie dat waren. Groot was de verbazing dat ik meteen wist dat het zussen van de buurman waren. "Lijk ik op hem dan?" was de verbaasde uitroep. Nee, totaal niet. Maar die gehaakte stola kon niet missen. ;-)

zaterdag 7 maart 2015

Varkentje Pip (van Stip en haak)

Ik was op de site van Stip & HAAK en raakte meteen verliefd op de geweldige patronen. Varkentje Pip was een van die leuke kleine patroontjes die ik ooit nog eens wilde gaan maken. Gewoon zo maar. En op een dag begon ik dan ook. Gewoon zo maar.

Maar varkentje Pip leidde een eigen leven. Al hakend bedacht ik dat ze een geweldig patroon zou zijn om er een potje in te stoppen. En als ik het potje dan zwaar zou maken zou varkentje Pip dienst kunnen doen als boekensteun. Zo gedacht, zo gedaan. Ik nam een potje waar vitaminepillen in gezeten hadden. Haalde steentjes uit de tuin en waste ze. Normaal gesproken zou je het varkentje wel even wassen. Maar goed, ik waste de steentjes die in het varkentje moesten. Na het wassen en drogen stopte ik ze in het potje. En daarna het potje in het vorderende varkentje. Het patroon moest wel iets aangepast. Iets langer moest ie worden. Anders zou ik wat ingewanden van het varkentje over houden ;-)

En toen was het klaar. Nee, Pip nog niet. Maar ik liet haar gewoon liggen. Gewoon, onbeschaamd, zonder enig schuldgevoel kwam Pip in de kast terecht. En daar lag ze. Arme Pip.

Totdat ik een paar posts geleden beloofde dat ik oude projecten nu eens af ging maken. Ik dook in de kast. Jullie weten wel. Die kast met die omgehaakte kastdeurknopjes. En daar vond ik naast de projecten die ik al omschreven had, jullie weten wel, dat vest, die pop en die deken, varkentje Pip. Die arme Pip mocht eerst. Tenslotte was ze zo ver op de achtergrond geraakt dat ik haar zelfs vergat te melden op mijn to-do list. Ook nu weer leidde ze een eigen leven. In tegenstelling tot het patroon werden haar ogen knoopjes, kreeg ze neusgaten en armen. En hier is ze dan. Ze heeft voor jullie geposeerd.
Pip voor bij het behang van de kamer waar ze dienst mag doen
Oh ja, op de foto's staat haar oortje scheef. Officieel hoort ie recht. Maar ik zei het al: "Ze leidt een eigen leven." ;-)

Doerak heeft haar de eerste dagen geadopteerd. En in haar kleine maar oh zo grote hartje gesloten. Ze sjouwde een paar dagen met Pip rond en voerde haar korstjes brood die ze zelf weigert te eten. Inmiddels is er een muisje in huis gevonden. Nu eens niet door mama gehaakt. Was ooit een kraamcadeautje. Gekregen voor Bolleboos of voor Doerak zelf. Dat weet ik niet meer precies. En Doerak is nu grote vriend (zo zegt ze het zelf) met muis. Ze heeft nog grote-vriend-Isa-pop (een oude pop van mij die nooit een naam heeft gekregen en nu dus voor het eerst een eigen naam heeft) en natuurlijk al haar andere grote liefdes. Lappenpop Myla, Muziekdoos Nijn en Kip door mama gehaakt nog voor ze geboren was. Haar Lalaloopsy poppen en popjes en vanmiddag vroeg ze me: "Waar is grote vriend, mijn Bolleboos?" Ze zocht haar lieve grote broer.

Maar goed. Pip mag nu dus dienst doen waar hij voor gemaakt is. Boekensteun. Misschien heb ik iets teveel haakboeken. Ik geloof dat ik er ook met alleen vulling prima in geslaagd was deze boeken overeind te houden. Zo klem staat ze tussen de haakboeken en mijn map met losse patronen. Maar wie weet, groeit ooit de kast nog eens. :-)) Ik mag in ieder geval geen haakboeken meer aan schaffen. Want dan past Pip niet meer. ;-)

En daar zit Pip dan. Vast tussen de boeken.