zaterdag 7 maart 2015

Varkentje Pip (van Stip en haak)

Ik was op de site van Stip & HAAK en raakte meteen verliefd op de geweldige patronen. Varkentje Pip was een van die leuke kleine patroontjes die ik ooit nog eens wilde gaan maken. Gewoon zo maar. En op een dag begon ik dan ook. Gewoon zo maar.

Maar varkentje Pip leidde een eigen leven. Al hakend bedacht ik dat ze een geweldig patroon zou zijn om er een potje in te stoppen. En als ik het potje dan zwaar zou maken zou varkentje Pip dienst kunnen doen als boekensteun. Zo gedacht, zo gedaan. Ik nam een potje waar vitaminepillen in gezeten hadden. Haalde steentjes uit de tuin en waste ze. Normaal gesproken zou je het varkentje wel even wassen. Maar goed, ik waste de steentjes die in het varkentje moesten. Na het wassen en drogen stopte ik ze in het potje. En daarna het potje in het vorderende varkentje. Het patroon moest wel iets aangepast. Iets langer moest ie worden. Anders zou ik wat ingewanden van het varkentje over houden ;-)

En toen was het klaar. Nee, Pip nog niet. Maar ik liet haar gewoon liggen. Gewoon, onbeschaamd, zonder enig schuldgevoel kwam Pip in de kast terecht. En daar lag ze. Arme Pip.

Totdat ik een paar posts geleden beloofde dat ik oude projecten nu eens af ging maken. Ik dook in de kast. Jullie weten wel. Die kast met die omgehaakte kastdeurknopjes. En daar vond ik naast de projecten die ik al omschreven had, jullie weten wel, dat vest, die pop en die deken, varkentje Pip. Die arme Pip mocht eerst. Tenslotte was ze zo ver op de achtergrond geraakt dat ik haar zelfs vergat te melden op mijn to-do list. Ook nu weer leidde ze een eigen leven. In tegenstelling tot het patroon werden haar ogen knoopjes, kreeg ze neusgaten en armen. En hier is ze dan. Ze heeft voor jullie geposeerd.
Pip voor bij het behang van de kamer waar ze dienst mag doen
Oh ja, op de foto's staat haar oortje scheef. Officieel hoort ie recht. Maar ik zei het al: "Ze leidt een eigen leven." ;-)

Doerak heeft haar de eerste dagen geadopteerd. En in haar kleine maar oh zo grote hartje gesloten. Ze sjouwde een paar dagen met Pip rond en voerde haar korstjes brood die ze zelf weigert te eten. Inmiddels is er een muisje in huis gevonden. Nu eens niet door mama gehaakt. Was ooit een kraamcadeautje. Gekregen voor Bolleboos of voor Doerak zelf. Dat weet ik niet meer precies. En Doerak is nu grote vriend (zo zegt ze het zelf) met muis. Ze heeft nog grote-vriend-Isa-pop (een oude pop van mij die nooit een naam heeft gekregen en nu dus voor het eerst een eigen naam heeft) en natuurlijk al haar andere grote liefdes. Lappenpop Myla, Muziekdoos Nijn en Kip door mama gehaakt nog voor ze geboren was. Haar Lalaloopsy poppen en popjes en vanmiddag vroeg ze me: "Waar is grote vriend, mijn Bolleboos?" Ze zocht haar lieve grote broer.

Maar goed. Pip mag nu dus dienst doen waar hij voor gemaakt is. Boekensteun. Misschien heb ik iets teveel haakboeken. Ik geloof dat ik er ook met alleen vulling prima in geslaagd was deze boeken overeind te houden. Zo klem staat ze tussen de haakboeken en mijn map met losse patronen. Maar wie weet, groeit ooit de kast nog eens. :-)) Ik mag in ieder geval geen haakboeken meer aan schaffen. Want dan past Pip niet meer. ;-)

En daar zit Pip dan. Vast tussen de boeken.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Klets gezellig mee en laat een berichtje achter. :-)