donderdag 2 april 2015

Zomaar wat werkjes tussendoor

Zo hè, hè, daar ben ik weer. Er zijn dagen dat ik niet eens de computer uit de la haal. Dan check ik mijn mail even snel op de telefoon en als er niets interessants tussen zit dan neem ik niet eens de moeite om de computer op te starten. Dit in tegenstelling met mijn normale dagelijkse leven. Dan staat de computer eigenlijk gewoon standaard klaar. Klaar om even leuke sites te checken, klaar om mijn mail in de gaten te houden, klaar om... Maar deze dagen loopt alles anders. Het begon zo'n 5 of misschien wel 6 weken geleden. (Ik heb nog lang volgehouden om gewoon door te gaan met bloggen vind ik zelf ;-) ) Maar ons hele leven staat opeens op z'n kop. Wel om een hele leuke reden. Een hele gave reden. Een reden waar we met de voorbereidingen ook al 1,5 jaar geleden aan zijn begonnen. Toen hebben we namelijk ons huis te koop gezet. En nu is er dus eindelijk een geïnteresseerde koper gekomen. Natuurlijk wisten we wel dat als er iemand kwam voor ons huisje we zelf ook ineens heel snel zouden moeten gaan schakelen. De tijd tussen verkoop en daadwerkelijk je woning verlaten is niet zo heel lang. En willen we zelf ook weer onderdak dan zullen we even heel hard moeten werken. Nou dat schakelen is niet onze sterkste kant. Het heeft ons dan ook aardig wat nachtrust gekost. Maar gelukkig hebben we ook zelf een huis gevonden. Eind juli moet het gaan gebeuren. Dan gaan we in 5(!) dagen tijd over van het ene huis naar het andere huis. Mannie is alvast begonnen met inpakken.

Maar natuurlijk kan ik niet zonder handwerkjes. En bovendien had ik beloofd dat er projecten afgemaakt moesten worden. Ik heb heus hard gewerkt. Ook aan die dingen die al zolang half afgemaakt liggen te wachten. Maar wat ik nu laat zien zijn geen dingen die de kast lang van binnen hebben gezien. Het heeft me al een strenge berisping van Buurvrouw opgeleverd. Nou ja, laten we het er dan maar op houden dat deze projectjes wel geholpen hebben om mijn voorraad garen weer heeeeeel ietsie pietsie minder te laten zijn.

Als eerste eigenlijk de roosjes. De roosjes in de vaasjes. Die vaasjes zijn eigenlijk een grappig verhaal. Schoonmama liep met schoonpapa bij een bekende tuinwinkel toen ze deze vaasjes zag staan. Meteen wist ze: iets voor Clarisse. Maar ja, ze wilde ze toch ook niet zomaar kopen. Je weet nooit of ik er plek voor heb. Dus troonde schoonmama me die week erop mee naar die zelfde zaak. En daar gebeurde wat ze verwachtte. Zodra ik ze zag staan viel ik als een blok voor het geweldige bordje met de vaasjes. Ik kreeg ze meteen van haar en sindsdien staan ze te pronken in ons huis. Met de versiering van ons huis in hartjes en roosjes thema kregen de vaasjes ook een nieuwe inhoud. Maar vreemd genoeg vergat ik ze op de foto te zetten en ze bij het blogje rond 14 februari. Dus dit is er inmiddels eentje uit de oude doos.
Grote rozen op de takjes vooraan, rozen knopjes aan de takjes er achter

Het loshangende labeltje op het potje op de achtergrond is inmiddels weer vastgeplakt
 Ik zie trouwens dat met het op de foto zetten er een vaasje wat meer op de achtergrond staat. Het zijn er echt drie. Al zie je er twee.

En toen moest ik nog iets met Bolleboos zijn broek. Bolleboos was niet zo lekker een zaterdag in januari. Hij hing wat op de bank en ik had hem een dunne broek aangedaan met een lekker zittend shirt omdat hij ook wat koortsig was. Iets waar je geen last van heb als je ziek bent en wat je ook niet te warm maakt. De broek had hij nog nauwelijks gedragen want ik had hem in het najaar gekocht. Bij een heel gaaf shirt. Maar het was echt iets voor in de warmere dagen van het najaar en voorjaar. En hij zou er ook nog lekker heel de zomer mee kunnen doen. Terwijl ik zat te handwerken hing hij een beetje naast me. Ik lette niet echt op. Tenslotte kan je 5 jarigen vaak met een gerust hart laten hangen. Toch? Maar Bolleboos deed een beetje dwaas. Hij speelde met een schaar en.... knipte in zijn broek .Wat baalde ik daar van. Een bijna nieuwe broek. Waar hij halverwege zijn bovenbeen gewoon een gat in knipt. Hij zei keurig sorry maar eigenlijk kocht ik daar geen nieuwe broek voor. En zeker niet in deze kleur. Ik zocht wat hier en keek wat daar. Maar een vervanger was er niet echt. Ik bewaarde de broek toch maar voor de zekerheid.
Klein gaatje in de broek

Hier kan je geen knielap op strijken of een extra zak overheen naaien.

Al een paar keer had ik monsterknieën zien langs komen. Nu slijt Bolleboos zijn broeken zelden op de knie. Als er al eens een broek door is dan is de hele broek eigenlijk versleten. Dus ik had er nooit zoveel aandacht aan besteed. Maar nu schoot me te binnen dat ik er misschien wel een monstertje van kon maken. Dus ging ik op een avond aan de slag met vilt en katoengaren. En zie daar. Een knipogend monstertje werd geboren.
Hij kijkt wat scheel en hij zou eigenlijk een beugel moeten...

Maar de plek is niet eens zo gek.
 Bolleboos was zo trots als een pauw. De volgende dag mocht hij de broek aan naar school. Hij liet al zijn vriendjes zijn monster zien. En vertelde er meteen troostend bij dat hij niet echt was. :-) Even vreesde ik voor zijn andere broeken en heb ik alle scharen meteen opgeborgen. Je zou op het idee komen dat elke broek met een monster versierd mocht worden en een middagje ijverig gaan knippen. Maar gelukkig is het zover niet gekomen. Inmiddels zwerven scharen weer door het huis. Maar stiften heb ik ver weg opgeruimd. Bolleboos meende onze hoogglans witte vensterbank en onze hoogglans witte tafel te moeten versieren met een rode stift. :-( Ik heb het er af gekregen met heel hard boenen. Maar die stiften die houd ik even achterwege. Wat dat voor vreemds is dat knippen in broeken en kleuren op tafels. Ik hoor het van meer moeders om me heen met kinderen in deze leeftijd. Buurvrouw vertelde van een over midden geknipte pyjama mouw. En onder gekleurd behang. Een moeder van een kind op school melde dat haar zoon op school in zijn shirt had geknipt. En al deze kinderen zijn rond de 5/6 jaar. Vreemd. Maar waar.

Ten slotte beloofde ik Doerak dat haar blote popje een jurkje mocht. Het was eigenlijk en opwelling. Het popje was ooit een grabbelcadeautje uit een kringloop bak. En ze had toen kleren aan. Die heeft Doerak uitgedaan en je hebt best kans dat jurk dezelfde weg zal gaan. Maar Doerak is dan natuurlijk niet meer aan een lijntje te houden als ze eenmaal iets gehoord heeft. Dus zocht ik op stickatillbarbie (een geweldige site met heel veel barbie kleding waarvan de meeste patroontjes in het Nederlands zijn vertaald) naar een geschikt patroontje. Ik hoefde niet eens zo heel veel aan te passen. Ik breide nog een figuurtje in het ceintuurtje omdat ik dat gewoon een keer wilde uitproberen. En verder was de jurk gewoon prima te doen volgens patroon. Heerlijk. Popje is in ieder geval niet meer bloot. En het grote voordeel van garen op voorraad? Nou dan vind je gewoon de juiste kleuren in je kast bij de mooie benen en schoenen van pop.
Popje met nieuwe jurk.
Overigens kreeg popje voor even de status 'grote vriend'. Ze sleepte haar overal mee naar toe met de trotse vermelding dat mama het jurkje heeft gemaakt. En daar doe je het toch voor. Voor een gelukkig kind. :-))

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Klets gezellig mee en laat een berichtje achter. :-)