zondag 30 augustus 2015

Krantenpret

Oh oh, jullie moeten het ook wel stellen met een hele summiere bezoekjes van mij. Het is maar zo af en toe dat ik even kom piepen. Er is ook zo veel te beleven.

Allereerst het nieuwe huis natuurlijk. Verhuizen in 4 dagen tijd is 1 ding. Het huis stylen en pimpen is twee. We hebben dan geen grootscheepse verbouwing zoals we in ons eerste huisje hebben gedaan. (ook terwijl we er woonden trouwens) Maar stuken, verven en behangen neemt toch ook een berg tijd in beslag. Ondanks dat Mannie vooral druk is met stuken. Daar waag ik me dan toch niet aan. Toch sta ik 's avonds om 11 uur nog vrolijk de gang te zuigen en te dweilen. Of de kamer. Maar net waar dat muurtje gestuukt is. En ach, het komt ook vaak voor dat ik als ik dan toch bezig ben maar meteen de hele beneden verdieping mee neem. Als je die stofzuiger toch in je handen hebt...

Daarnaast mochten we afgelopen week onze eerste schoolweek weer beginnen. Bolleboos en ik zitten dit jaar allebei in groep 3. Een hele bijzondere gewaarwording. In plaats van het meneertje op zijn stoeltje in de kleuterklas neer te zetten mag ik hem nu afleveren op het schoolplein. Dat nog veel ouders daar aan moeten wennen zie je wel. De rij van groep 3 is dubbel zo groot. Naast een klas vol kindjes staat er ook een klas vol ouders te wachten. Met dit verschil dat de papa's en mama's als de bel gaat weer naar huis mogen en de kindjes naar binnen gaan. Omdat de school waar Bolleboos op zit en de school waar ik werk allebei dezelfde methodes gebruiken voor taal en rekenen weet ik precies wat hij die dag gedaan heeft. En dat is super leuk natuurlijk. Ik voel me bevoorrecht als moeder die precies weet wat er allemaal in zo'n groep gebeurd. Een boffert ben ik Dat merk ik dan weer als ik met andere moeders op het schoolplein sta te kletsen Voor hen is het allemaal toch een beetje abracadabra. Het gaat allemaal zo anders als toen wij op school zaten. En groep 3 is toch een hele tijd geleden. Behalve voor mij dan ;-)
 
Wat ik jullie nog wil laten zien is de manier waarop ik ons oude huisje pimpte toen alle vaasjes en lichtjes waren ingepakt. Het was zo kaal en leeg in huis. Dat ik op een goede zondag besloot om lege glazen potjes te versieren en een slinger te maken. Het grappige is dat ik nooit rood in huis gebruik Behalve wanneer het zo kaal en leeg is en alle gezelligheid ontbreekt. Zo kocht ik ooit tijdens een verbouwing een rode vaas. Die ik na afloop maar heel snel zilver grijs verfde.

Het idee was om samen met de kids te knutselen. Ik viste een grote stapel oude kranten uit de oud papierbak en legde uit wat de bedoeling was. Ik knipte een krant in de lengte door midden en toen nog eens doormidden. En liet zien hoe je kwastjes kon knippen in het papier Na een klein half stukje krant bewerkt te hebben met een schaar hielden ze dat voor gezien. Dus was de rest van het werk voor mij.


Terwijl ik verder ging met de kwastjes liet ik hen glazen potjes beplakken met gescheurde stukjes krant. In de veronderstelling dat ze dat wel leuk zouden vinden. Maar helaas. De potjes waren nog niet voor de helft bedekt en ook toen vonden ze het welletjes. Onze kids zijn echt geen knutselaars. Het is weer eens bewezen. Ik maakte het af, bedekte nog een ander potje met een stukje stof en een roosje en zette ze in de vensterbank. Naast net gekregen waxinelichtjes voor mijn verjaardag. Toch nog iets gezelligs in het kale, lege huis vol met dozen.

Het grappige is dat ik zelf het idee voor een kwastjes slinger van krantenpapier bedacht had maar dat het ook een hype is. Ik zag het terwijl ik een tijdje terug winkelde bij een woonwinkel. En ik zag het pas in een krantje staan van de X.enos. Het schijnt een Amerikaans idee te zijn dat over gewaaid is. Ik heb mijn hele geheugen onderzocht of ik het misschien al eens ergens gezien zou hebben. Maar ik kan het me echt niet herinneren. Toch wel bijzonder dat ik Amerikaanse hypes zelf kan bedenken. ;-)

Goed terug naar het heden. Want ik deed de afgelopen week nog mee aan een buikgriepje. Gelukkig een 'je'. Als er ergens een buikgriep zou kunnen heersen doe ik daar ten alle tijde aan mee. Dus dat is geen groot nieuws, ik haakte, ik kriebelde kinderkopjes in Bolleboos z'n klas op zoek naar kriebelbeestjes, (die we gelukkig niet vonden) we hadden een zussendag waarbij mijn zussen en mams naar ons nieuwe huis toe kwamen en waar we in onze keuken allerlei lekkere hapjes maakten en ze daarna opaten. (na de buikgriep dus van dat opeten kwam nog niet zo heel veel) We vierden het feestje van een jarig nichtje mee, kochten behang en verf, kortom we waren weer zo druk als kleine baasjes. :-p

Komende maandag beginnen alle scholen weer. Dus voor de meeste gezinnen zijn de vakanties weer voorbij. Voor iedereen weer een fijne werkweek 


maandag 17 augustus 2015

Vogeltje op een tak

Er moest er weer een vogeltje te voorschijn getoverd worden. Ik wilde een cadeautje maken voor het kleine meisje wat in ons oude huis is komen wonen. In de vakantie heb ik het af gemaakt. Thuis was ik immers vooral druk met inpakken.

Ik fotografeerde haar in de tuin op de camping. Op het zelfgemaakte voederhuisje van mijn schoonmama. En dus geniet ik nog even lekker van een vleugje camping/zomer/vakantie/rust/zonneschijn...





Voor alle vakantievierders: nog even genieten van de laatste dagen. (hier zijn we de laatste week in gegaan) Degene die al begonnen zijn een goede start toegewenst.

maandag 3 augustus 2015

Gepimpt shirt bij het gehaakte rokje

He, he, daar is ze weer. Dat heeft lang geduurd. Inmiddels zijn we een vakantie en een verhuizing verder.

Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om zo lang niet te bloggen. Ik wilde in de vakantie nog wat berichtjes plaatsen. Maar helaas lukte dat niet vanwege de veel te langzame internetverbinding. Met veel moeite en pijn laadde heel soms mijn gmail in. Maar op het blog kwam ik niet eens. Laat staan dat ik foto's kon downloaden en uploaden. Dus een verplichte blogpauze.

En toen kwam de verhuizing. Wat ging dat snel. Omdat de zaterdag dat we de verhuizing gepland hadden niet zo heel mooi weer verwachtte hadden we voor vrijdag mijn vader gevraagd met zijn grote kar. Vrijdag middag was er al heel veel over. Terwijl ik nog in het nieuwe huis samen met de moeders aan het schoonmaken was laadde Mannie en mijn vader de ene na de andere doos uit. Toen 's middags eenmaal de kinderbedden over waren was de definitieve beslissing gevallen. 's Ochtends om 11 uur tekenden we bij de notaris. Die zelfde nacht kropen wij in ons bed in het nieuwe huis. Onvoorstelbaar dat het zo snel kan gaan.

Vrijdagavond waren Mannies broertje en een vriend al wezen helpen. Zaterdag kwamen ze nog terug. En voor de echte stortregen begon hadden we alles binnen.

En toen begon het echte opruimwerk. Doosje hier leeg, daar wegzetten voor later, hier weer een voor achter het schot en daar een voor de keuken. Wat een chaos. Wat een rommel. Omdat we in ons oude huis voornamelijk inbouwkasten hadden verhuisden we zonder linnenkasten, zonder speelgoedkasten voor de kinderen en met maar 1 kast voor in de kamer. Waar laat je al die spullen in die dozen?

Inmiddels hebben we wat kasten gekocht, doen stellingkasten die eerder in de schuur stonden dienst als linnenkast op onze slaapkamer en staan er gewoon nog steeds dozen in de kamer. Dat komt dus nog. Echt waar.

De vakantie lijkt na al dit werk heel ver weg. Maar in de vakantie ben ik nog wel ontzettend lekker bezig geweest. Een shirtje van Doerak moest gepimpt worden voor bij haar nieuwe gehaakte rokje. Oh wat was dat leuk. Ik haakte kettings (zoals Doerak zelf zegt) hartjes en een klavertje. Die laatste twee voor alle liefde en geluk die we ons meisje toewensen. De foto's zeggen genoeg. Kijk en geniet.



Leuk hé, die tandenborstel van klei. Die had ze op de peuterspeelzaal gemaakt. In precies de goede kleur. En omdat ik al haar werkjes op de foto heb gezet die ze heeft gemaakt sloegen we zo twee vliegen in een klap.

Geniet van de mooie dagen die er nog aan gaan komen!