Een eigen huis.... en een eigen interieur

We hebben er even over gedaan. Al vind ik zelf een beneden verdieping van je huis in een klein half jaar tijd opknappen terwijl je er ook woont ook wel weer aardig snel. Zeker als je bedenkt dat Mannie alle muren zelf heeft gestuukt. Dat was echt een heel werk. Elke keer een stukje. In de avonden en het weekend. Tussen verjaardagsfeestjes en andere leuke dingen doen door. Want het gewone leven gaat gewoon door. Liefst als de kinderen op bed lagen. Want dan kan je rustig denken zonder dat je steeds gestoord wordt door de kids.

Tijdens het opknappen reden we ook regelmatig langs de kringloop. Ik had al eerder gezegd dat we geen kasten hadden meegenomen uit het oude huis omdat we daar heel veel inbouwkasten hadden gemaakt. We hadden 1 laag kastje en 1 hoge kast meegenomen. De hoge kast kwam in de keuken terecht. Het lage kastje voor de woonkamer was natuurlijk veel te weinig. De tv kast uit het oude huis vonden we niet meer zo goed passen. Hij paste letterlijk niet in het hoekje waar we hem wilde hebben dus had Mannie er al een stuk afgezaagd. Maar toen zaten we nog met het probleem dat hij het gewoon niet meer helemaal was. Dus zochten we tussen het klussen door naar kasten en andere leuke dingen. En op een van die strooptochten kwamen we een pareltje tegen.

 Wat zijn we hier blij mee. Het leuke is dat we er allebei heel blij mee zijn. Ondanks dat Mannie niets met naaimachines heeft. Voelt hij wel veel voor oude spullen. Mannie vond dan ook als eerste de tafel. Eerst dachten we dat het een los naaimachine tafeltje was. Maar toen bleek tot onze grote vreugde dat de naaimachine er ook nog inzat. Door een plankje er uit te halen konden we de naaimachine rechtop zetten. Het plankje kan aan de zijkant van de tafel. Daar hangt het nu bij ons. Maar het kan ook recht geschoven worden zodat je een groter werkblad hebt. Hij heeft een prominente plek gekregen in de zithoek. En staat daar mooi te zijn. En ondertussen droom ik van degene die hier voor gespaard heeft. Die hier met heel veel plezier de mooiste dingen op heeft gemaakt. En die er heel zuinig op is geweest. Want hij ziet er nog prachtig uit. De klosjes garen zaten er bij. En dat maakt het extra bijzonder.

Verder zaten we met een grote stapel tijdschriften die in de weg lagen. In ons andere huis had Mannie zelf een salontafel gemaakt waarin we boekjes en tijdschriften konden opbergen. In het nieuwe huis wilde ik gaan werken met losse poefjes. En dat bevalt erg goed tot nu toe. Dus knutselde Mannie van gebruikt pallethout een wandrek waarin we de tijdschriften in op kunnen bergen. En waarin we leuke dingen op kunnen zetten.

 Het valt niet mee om het wandrek in zijn geheel op de foto te krijgen. Maar hier is hij dan. Onderin kunnen de tijdschriften. En meer naar boven hangen fotolijstjes en frutseldingen.

En ik knutselde ook. Ik pootte plantjes over. De een kwam terecht in een leeg groentenpotje. Die ik van binnen geverfd had zalmroze muurverf. Aan de buitenkant plakte ik kant. Maar omdat ik het cremekleurige kant al meer gebruikt had verfde ik dit kant donkerbruin. Een lintje raffia aan de bovenrand om het schroefrandje weg te werken. En toen zette ik het hele potje in een glazen vaas. Ik knipte nog wat raffia klein en legde er nog wat decoratiemateriaal in. En zo maak je met kosteloos materiaal en spullen die je al hebt een geweldig potje.

Verder schilderde ik een grijs petroleum lampje koperkleurig. En plakte ik kant om een leeg asperge potje.
Het plankje hout en het glas komen van een cadeau van mijn zus. Die gaf voor ons nieuwe huis een pakketje op een plankje hout met sap flesjes en dit glas. Het heeft eerst heel lang ingepakt op het aanrecht gestaan. Inmiddels is de sap op. De rest pronkt nu dus in de vensterbank.

En nog een potje zelfgemaakt. Dit was een knalroze plantenpotje wat ik zalmroze heb geverfd. Ik heb het met wat jute in een vaasje heb gezet. Leuk detail: het plantje heb ik zelf gestekt. Een tijdje geleden heb ik van zo'n plantje een paar takjes afgeknipt en dat in de aarde gestoken. Het schiet vanzelf wortel en groeit weer door.

Zo zijn we dus lekker bezig geweest. Klussen is meer dan alleen verven en behangen. ;-)

Een heerlijk huiselijk gevoel toegewenst deze week.

Een gelukkig nieuw jaar

Wat hadden we een heerlijke kerstvakantie. Eerst was daar die bruiloft van onze 40 jaar getrouwde (schoon) papa en mama. Die begon al de dag voor de kerstvakantie. Want we kregen allemaal vrij om het grote feest te vieren. Dat deden we in de E.fteling. Het was er prachtig. Het weer was super. De kinderen genoten. Bolleboos raakte niet uitgekeken bij de bouwtreintjes. We waren een van de weinigen. Maar hij wilde er twee keer heen. En Doerak durfde met haar 3 jaartjes (bijna 4) in het schommelschip. Bijna bovenin. Oh op het hoogte punt vond ze hem echt wel eng hoor. Ze kroop weg onder mijn jas. En haar beentje trilde. Maar onze heldin beweerde bij afloop dat het niet eng was en heel leuk. Je kan dan bijna de jongste van de familie zijn. Maar dat betekend nog niet dat je dan geen heldin kan zijn. En we zijn wel 5 keer in Droomvlucht geweest. Prachtig vonden ze het.

Daarna, toen al het feesten voorbij was, stapten we in onze auto en reden we richting camping. De chalet van de zojuist 40 jaar getrouwde (schoon) papa en mama stond op ons te wachten. Achterin onze auto stond naast de weekendtassen (die van ons geweest zijn toen we zelf tieners waren. De ritsen kunnen niet meer dicht. Maar dat geeft niet. Ik stop ze altijd zo vol dat ze toch niet dicht zouden kunnen) een doos met kerstversiering. Zodat we ook de caravan in kerstsfeer konden hullen. Winter of geen winter. We genieten er eigenlijk altijd. Met de kinderen gingen we kinder dingen doen. En de kinderen deden met ons grote mensen dingen. Zo kwamen we met elkaar een heerlijke vakantie door.

Eenmaal thuis gingen we op visite bij buurgezin. Daar vroeg het oudste kind van buurgezin of hij nu eindelijk eens mocht logeren. Wat hem al beloofd was voor we gingen verhuizen. En waar steeds maar niets van kwam. Ik sloeg spijkers met koppen. En nam hem meteen maar mee. Bolleboos en hij hebben stapels Duckies verslonden. Ze hebben met z'n drieën 'echt' vuurwerk geknald. Want zowel de knalerwten als de trektouwtjes vonden ze heel echt. En heel spannend. En we staken met z'n vieren behang af op Doeraks kamertje. Eindelijk is haar kamertje aan de beurt nu de woonkamer klaar is.

En toen vierden we midden in de nacht een gelukkig nieuw jaar zoals ons Doerakje dat verwoordde. Ze vond het een prachtig feest. Ze had de hele avond geslapen maar om 10 voor 12 haalden we ze uit bed. Eerst nog slaapdronken. Maar toen we eenmaal op zolder voor de ramen stonden was het prachtig en een groot feest.

Dat gelukkig nieuw jaar is wat ik jullie ook allemaal wil wensen. Omdat we allemaal zo wie zo een gelukkig nieuw jaar zullen krijgen? Natuurlijk weet ik wel beter. Maar echt geluk, geluk van God, liefde van Hem dat is wat ik jullie wil wensen. Zijn trouw en nabijheid. En dan wordt 2016 ondanks wat er ook gebeuren zal een gelukkig jaar.